Цэдэндорж.М
Мишигийн Цэдэндорж. Энэ бол Монголын уран зохиолын нэгэн оргилын нэр. Тэр оргил цаст их Алтайнхаа буурал тэргүүн лүгээ адил цаг мөнхөд эрхэмсэг сүрлэг сүндэрлэн байх хувь ерөөлтэй ажгуу. Амьдарч асан цаг үедээ гавьяа шагналаас хол хөндий явсан ч гэлээ алдар хүндлэлийн дээдийг олж, авьяас билигтний сор нь болон гялалзаж явсан эрхэм хүмүүн эдүгээгээс 85 жилийн тэртээ Алтайн нурууны салбар Бурхан буудай уулын өвөрт Хавчиг өтөгийн бууцнаа эхээс хүй тасарчээ. 1932 оны усан бичин жилийн зуднаар Алтай нутгийн эгэл жирийн малчин Пагмын галын зээ болж мэндэлсэн тэр бяцхан хүү тэнгэр шиг цэв цэнхэр нүдтэй, хонгор шаргалхан даахьтай нэг л ер бусын хүүхэд байв. Пагма хөгшин ганц охин нь нуган үр төрүүлсэнд баярлан холын хамаатан, нутгийн нэртэй лам Лувсандамбаар нэр хайрлуулжээ. Ламтан “Пагма минь чамд бурхан сайн хүү заяажээ. Эрдэм номтой, нэр төртэй явах заяатай энэ сайхан хүүд чинь Цэдэндорж хэмээх нэр хайрлая” гээд хүүгийн баруун чихэнд нэрийг нь шивнээд гар дээрээ гурвантаа хурайлсан гэдэг.